(Gepubliceerd in Trouw, 26 oktober 2017)
Het bericht in de krant van Auvers sur Oise was één zin lang: de Nederlandse kunstenaar Van Gogh had zich, 37 jaar oud, op 27 juli 1890 in de buik geschoten en was anderhalve dag later aan de verwondingen overleden. Inmiddels is elk kruimeltje in het levensverhaal van Van Gogh een maaltijd voor het hongerige publiek. Continue reading Loving Vincent: 65000 slechte schilderijen in 1,5 uur
Voor het Filmfonds schreef ik een essay naar aanleiding van Esther Urlus’ film Deletion. Urlus maakt haar eigen filmmateriaal, en past daarbij veel oude, fotografische technieken toe. Hier is de publicatie te downloaden – alleen de vormgeving is al prachtig – inclusief teksten van Dick Tuinder, Joris Luyendijk en Peter Klashorst, én links naar Urlus’ film en nog drie andere films.
Het café op de hoek met het zwijgende stel aan de bar en het vreemde, groenige licht, is bekend: ‘Nighthawks’ van Edward Hopper (1882-1967) is waarschijnlijk het meestgeciteerde schilderij uit de filmgeschiedenis. Ook het onheilspellende huis uit ‘Psycho’ is gemodelleerd naar een schilderij van de Amerikaanse schilder. Wat kan een filmmaker nog toevoegen na Hitchcock, Wim Wenders en The Simpsons?
Veel, laat de film van de Oostenrijkse regisseur Gustav Deutsch zien. Zijn ‘Shirley’ beslaat 13 scenes, steeds met een ander schilderij van Hopper als locatie – trouwens zonder de populaire Nighthawksbar, Deutsch houdt niet van makkelijk scoren. De vroegere architect die met found-footagefilms bekend werd, nam nu Hoppers verstilde interieurs als gegeven. Hij liet ze tot in de kleinste details nabouwen, en bracht ze subtiel tot leven. Als rode draad nam hij schilderijen waarop ten minste één vrouw te zien is, en noemde haar Shirley. Continue reading Shirley: visions of reality