Volg de rode mantel: Emanuel de Witte

De kerkinterieurs van Emanuel de Witte (1616/17-1691/92) zijn geliefd en bekend, toch was er nog nooit een tentoonstelling over zijn werk. In zijn geboortestad Alkmaar is nu te zien dat hij meer schilderde dan kerken alleen.

De man met de rode mantel is de gids. Dat moet wel. Op veel schilderijen van Emanuel de Witte duikt hij op, de man met hoge hoed, slobberlaarzen en zijn donkerblonde krullen staat prominent op de voorgrond, met de roodoplichtende rug naar ons toe. Zijn arm wijst in de richting van de ruimte voor hem: kijk, dáár.
Soms heeft hij een andere mantel aan, een lichtblauwe, bijvoorbeeld in de Portugese Synagoge in Amsterdam, en even verderop, in de Nieuwe Kerk bij het grafmonument voor Michiel de Ruyter. Hij staat er te praten met een dame, het lijkt of zij degene is die hij rondleidt. Zij kan zijn gezicht zien, wij niet, nooit. Continue reading Volg de rode mantel: Emanuel de Witte

Op de foto’s van Kertész telt alles mee

De foto’s van André Kertész (1894-1985) behoren tot de grote klassiekers van de fotogeschiedenis. In Amsterdam is nu een grote selectie van zijn werk te zien.

André Kertész, Lost Cloud, 1937, Gelatin silver print. Detroit Institute of Arts.

Kan een wolk tegen een gebouw botsen? Op de foto van André Kertesz lijkt het bijna te gebeuren. New-York-liefhebbers herkennen het gebouw als het Rockefeller-Center, en zouden het misschien liever als wolkenkrabber omschrijven. Maar dat is precies het tegenovergestelde van wat het doet. Het gebouw krabt niet aan de wolk, er komt ook geen botsing. De steenmassa wijkt uit, maakt ruimte voor het ronddobberende plukje wit.
De foto van de wolk is samen met zo’n 200 andere foto’s van Kertész uit alle periodes van zijn bijna zeventig jaar durende carrière de komende maanden te zien in Amsterdam. De fotograaf maakte de foto van de wolk in 1937, kort nadat hij in New York was aangekomen. Later zou hij de foto omschrijven als een zelfportret, waarin hij, de fotograaf, als vluchtig wolkje opdook, verdwaald en ontheemd in die grote metropool met die strakke verticale lijnen. Continue reading Op de foto’s van Kertész telt alles mee

Internationaal geluk in het rijtjeshuis

Negin Zendegani fotografeerde gezinnen waarvan één van de ouders niet uit Nederland komt. De ideale familiefoto’s zijn de komende maand in Arnhem te zien

Foto: Negin Zendegani

Even voorstellen: vrouw, man, kinderen. Het gezin. Ze lijken op elkaar, die grote en kleine mensen op de foto. Beter gezegd: de kinderen lijken op hun moeder en vader, op allebei een beetje. Tussen de ouders is geen gelijkenis, juist niet, stel je voor. Er is wél een band: we zijn in hun huiskamer, met het door hen gekozen kleedje op de grond, hun kamerplant, hun zilveren boeddha op tafel. Hun kleding, smetteloos in de vouw, past bij de gordijnen. Continue reading Internationaal geluk in het rijtjeshuis

IJsselbiennale: heen en weer

Voor de IJsselbiënnale maakten kunstenaars 26 kunstwerken die van Doesburg tot Zwolle langs en op de IJssel te zien zijn. Een inventarisatie in vogelvlucht. (verschenen in Trouw, 12 augustus 2017)

Zoef. Even een ander geluid, ander licht en de oversteek is alweer voorbij. De kruising van een snelweg met een rivier beleef je meestal in een flits. Nu staan we ónder die snelwegbrug, in dit geval van de A1 bij Deventer, op een smal dijkje langs de westoever van de IJssel, de Bolwerksweg. Ingenieurs, wegen- en bruggenbouwers noemen hun bruggen en bouwwerken kunstwerken. Continue reading IJsselbiennale: heen en weer