Joke de Wolf, PhD

Joke de Wolf

  • Morisot the movie: een iets te krap podium

    Voor het blog van Atria schreef ik een recensie van de film Morisot van Klaas Bense, over de niet, zoals Atria zelf stelt, vergeten, maar ook niet erg serieusgenomen vrouwelijke impressionist Berthe Morisot. Helaas hinkt de film op teveel gedachten om daar iets aan te veranderen. Gepubliceerd in april 2018

  • Maria Austria: met de fotolens als masker

    (Gepubliceerd in Trouw, 30 januari 2018) Maria Austria (1915-1975) was tot nu toe vooral bekend vanwege haar krachtige theater- en dansfoto’s. Een tentoonstelling en een boek geven nu voor het eerst een overzicht van haar volledige werk. Twee vrouwen, schaars gekleed en opgemaakt volgens de mode van 1959, zitten op de grond. Ze kijken geamuseerd…

  • Hypnose met lege ogen: Modigliani in Londen

    (gepubliceerd in De Groene Amsterdammer, 10 januari 2018) In de zomer van 1909 keerde Amadeo Modigliani vanuit Parijs terug naar zijn geboorteplaats Livorno. De drank en drugs van de lichtstad hadden de kunstenaar, van kindsaf tuberculosepatiënt, lichamelijk en geestelijk uitgeput. Thuis sterkte hij aan en vond hij eindelijk de kracht om te beeldhouwen. Maar zijn vrienden…

  • Michael Wolf, hokjesman voor de grote stad

    (gepubliceerd in Trouw, 20 januari 2018) De Duitse fotograaf Michael Wolf richt zijn lens op de grote stad. En juist in de massa ziet hij de variatie. In Den Haag is nu een groot overzicht van zijn werk te zien. Fotografen kan je verdelen in categorieën. De een gaat op de knieën om details in…

  • Prix de Rome Beeldende kunst

    De vier zeer uiteenlopende finalisten van de Prix de Rome Beeldende Kunst 2017 tonen hun werk de komende maanden in de Rotterdamse Kunsthal. Vrijdag (15 december) wees de jury Rana Hamadeh als winnaar aan. Je kunt de Rotterdamse Kunsthal een stapel van tijdelijke musea noemen: in één ruimte is een tentoonstelling van een Belgische surrealist…

  • Peggy, Nelly en De Stijl

    Het De Stijljaar is bijna voorbij. Op het nippertje is er aandacht voor de vrouwen van beweging, in het bijzonder één: Nelly van Doesburg, weduwe van Theo. Zonder haar en een haar vriendin Peggy Guggenheim was er waarschijnlijk nooit een De Stijl-jaar geweest. Bij Van Doesburg, Mondriaan, Van der Leck, Húszar, Oud en Rietveld zijn…

  • Vivian Maier was in de eerste plaats fotograaf

    ‘Ze was kindermeisje, fotograferen was haar geheime hobby’, zo beginnen de meeste artikelen over de in 2009 overleden Vivian Maier. Een nieuw boek laat zien dat die hobby gewoon haar beroep was. Het is zo’n mooi sprookje. Een Amerikaans kindermeisje met Franse voorouders bleek haar leven lang foto’s te hebben gemaakt, zonder daar ooit iets…

  • Dromen van Amerika

    Het Drents museum organiseert samen met de Kunsthalle in het Duitse Emden een groot overzicht van de realistische Amerikaanse kunst van na 1945. Een onbekend, maar niet onbemind terrein, zo bleek deze zomer in de staat en de stad New York. De kantorenwijk van White Plains is zo saai als de naam. Een serie onbestemde…

  • Bestandsaufnahme Gurlitt in Bonn

    Vier jaar geleden ontdekte de Duitse douane bij toeval de verloren gewaande kunstverzameling van Hildebrand Gurlitt. Nu is een deel van de kunst voor het eerst te zien in Bonn en in Bern Gepubliceerd op 8 november 2017 in Trouw           Ingehouden opwinding, fotografen verdringen zich voor het beste shot van…

  • Loving Vincent: 65000 slechte schilderijen in 1,5 uur

    (Gepubliceerd in Trouw, 26 oktober 2017) Het bericht in de krant van Auvers sur Oise was één zin lang: de Nederlandse kunstenaar Van Gogh had zich, 37 jaar oud, op 27 juli 1890 in de buik geschoten en was anderhalve dag later aan de verwondingen overleden. Inmiddels is elk kruimeltje in het levensverhaal van Van…

  • Mata Hari in Leeuwarden: hoezo ‘meisje?’

    De in Leeuwarden geboren Mata Hari stierf precies honderd jaar geleden voor het Franse vuurpeleton. Een tentoonstelling van veel brieven en foto’s toont de bewogen levensloop van de wereldberoemde Friezin. (gepubliceerd in Trouw, 17 oktober 2017) Mata Hari kreeg een kleine opknapbeurt, kort voor haar jubileum, vorige week. De hoofdversiering was losgekomen, die moest weer…

  • Nederlanders in Parijs

    Meer dan duizend Nederlandse kunstenaars woonden in de negentiende eeuw korte of langere tijd in Parijs. De invloed van die stad en de wisselwerking met andere kunstenaars wordt de komende maanden zichtbaar in een tentoonstelling in Amsterdam. Het grootste kunstwerk van Parijs zie je alleen als je weet dat het er is. En waar. Onder…

  • Phil Bloom, vijftig jaar kunstenaar

    Phil Bloom (1945) werd bekend van haar optredens in Hoepla, nu precies vijftig jaar geleden, maar ze is ook al meer dan vijftig jaar kunstenaar. En over dat jubileum wil ze wél graag praten. Vooruit, nog één keer wil Phil Bloom het als aanleiding nemen. ‘Het’, dat zijn natuurlijk haar optredens in Hoepla! in 1967,…

  • Diorama’s

    In Parijs bezocht ik de tentoonstelling Dioramas in het Palais de Tokyo. Voor De Groene mocht ik erover schrijven (gepubliceerd op 7 december), dat is hier terug te lezen. De tentoonstelling is nog tot 21 januari 2018 in de Schirn Kunsthalle in Frankfurt te zien.

  • Laudatio Tino Sehgal in het Stedelijk, Aica-oorkonde

    Onderstaande laudatio sprak ik uit tijdens de uitreiking van de AICA Oorkonde 2017 aan het Stedelijk Museum Amsterdam voor de tentoonstelling ‘A Year at the Stedelijk: Tino Sehgal’ op 29 november j.l., Laura van Grinsven en Edo Dijksterhuis en ikzelf vormden de jury. Meer over AICA, de vereniging van kunstcritici, en de prijs, staat hier Dit was een tentoonstelling…